Harmonica Blowout (US-NL-B) Greg Izor - Thomas Toussaint - Steven Troch Banana Peel Ruiselede (08-01-2024) reporter & photo credits: Marcel info club: Banana Peel info artists: Greg Izor - Thomas Toussaint - Steven Troch © Rootsville 2024

Ook in West-Vlaanderen maakten ze zich op om het nieuwe jaar muzikaal in te zetten en de eerste maandag van de maand was het al prijs. Voor mij dan ook de gelegenheid om mijn beste wensen over te brengen aan de vrienden van de Banana Peel.

Koning winter had het land in zijn greep en ondanks de bitter koude wind en de vriestemperaturen, hadden de blues liefhebbers de weg gevonden naar de Banana Peel. Niet uitverkocht deze keer, maar de oude joint was wel aangenaam gevuld.

Ik denk niet dat Steven Troch nog een introductie nodig heeft. Als songwriter switcht Troch moeiteloos tussen low down blues, hard-driving swing en tropische heupwiegers. Thomas Toussaint viel halverwege het vorige decennium in de prijzen als ‘Beste Harmonicaspeler van Nederland’ en ontwikkelt zich sindsdien gestaag als graag geziene frontman, zanger en harmonicaspeler.

Gerg Izor’s muzikale vorming vond plaats in New Orleans en Austin, onder de vleugels van o.a. Lazy Lester en Jumpin’ Johnny Sansone, waarna hij uiteindelijk in 2021 naar Madrid verhuisde. Zijn niet-te-missen kwaliteit als songwriter en zijn opvallende, krachtige zangstijl maken Izor tot wie hij is; hij brengt zijn eigen stijl in de mix van Louisiana grit, Austin soul, lowdown Chicago heat, blues harmonica powerhouse is on a roll! Deze drie heren worden vandaag bijgestaan door Harm van Essen op gitaar, Paolo De Stigter aan de drums en een Duitse bassist, met een onuitspreekbare naam – laat staan dat ik het zou kunnen schrijven, uit de Münster bluesscene aan de bas. So ladies and gentlemen, let’s have som fun !!

De piepjonge band mag openen en dat doen ze met verve met ‘Walking Target’. Onmiddellijk valt het talent op van Harm van Essen. De man wordt alvast de verrassing van de avond, daar was ik nu al zeker van.

De eerste “smoelschuiver” die wij aan het werk horen, is onze eigenste Steven Troch, die opent met de eigen song: ‘Digging A Hole’op de voet gevolgd door de stevige boogie van ‘Shake Your Boogie’, nummertje van de grote Sonny Boy Williamson ofte John Lee Williamson. Zoals ik al zei, behoeft goede wijn geen krans en bewijst Steven hier alweer dat hij bij de top hoort in zijn branche. De band past zich zonder moeite aan en de jonge drummer en de ietwat charismatisch uitziende bassist houden er een strak ritme op na.

‘The Jinx Is On Me’ vervolledigt het stukje van Steven, die ons hierna Greg Izor aankondigt. De man steek een welverdiende loftromper af over de organisatie en serveert ons dan ‘Bump Your Head’ en ‘Bugs In My Rice’. We wisten al dat de man een fan is van de grote Lazy Lester en hierdoor stap hij even af van de geplande lijst om een ode te brengen aan één van zijn idolen met ‘The Same Thing Could Happen To You’. Very nice… Hierna laat Greg de bühne over aan de imposante Thomas Toussaint, die de eerste set zou afsluiten. Alweer een ander soort harmonicaspel startend met ‘I Don’t Know’, een stukje rock ’n roll met ‘Rock ’n Roll All Night’ om uiteindelijk af te sluiten met ‘The Hustle Is On’ van de grote T-Bone Walker.

Mooi eerste deel, maar persoonlijk vond ik Greg Izor niet op hetzelfde niveau spelen als de twee anderen. Hopelijk zou de man zich herpakken in het tweede gedeelte.

Dit ging van start met Thomas Toussaint en ‘I Wanna Love You Baby’. Dit was het begin van een gedurende wissel van harpisten want Greg Izor bracht hierna ‘What’s It Gonna Take’ en kwam Steven een schitterende versie brengen van Little Walter’s ‘My Babe’. De heren speelden op hoog niveau en het was duidelijk dat de pauze Greg goed had gedaan want het klonk allemaal al een heel pak beter dan in het eerste gedeelte en dat bewees hij toen hij samen met Steven een topversie bracht van zijn eigenste ‘Jailene’. Hiervoor hadden Steven en Thomas al een stomende versie gebracht van ‘Mr Freeze’, wat de temperatuur ietwat de hoogte had ingejaagd.

En dan kwamen de drie maestro’s samen “on stage” om dit eerste concert van 2024 af te sluiten met een stomende ‘Bombastic Boogie’, wat als afsluiter wel kon tellen. Het was ondertussen wel nog 23 uur en dan weet u het wel, er diende nog te worden verder gespeeld en dat deden de drie heren zonder morren. De aanwezigen konden nog genieten van 2 uitsmijters alvorens de ijskoude nacht terug in te trekken.

Het muzikaal jaar was alvast heel goed gestart daar in Ruiselede en dit was pas het begin van een hele reeks toppers die de revue zullen passeren dit jaar. Dit is alvast het geval voor volgende maandag wanneer John Primer en Giles Robson op bezoek komen. Wie nog geen ticket heeft, is er alvast aan voor de moeite want de joint is totaal uitverkocht. Helaas pindakaas zou ik zeggen. Geen nood, ik ben er wel bij en u zal alles kunnen lezen op de website.
Cheers folks !!

Marcel